Assalamualaikum !
Okay, entry pertama nie saya nak share pengalaman saya melahirkan Faiq. Sebelum tu, pada bakal bakal ibu atau ibu yg sedang mengandung, mari kita sama sama positif dan fikir susah senang tu datangnya dari Allah okay? Sebab, semua orang boleh bercerita.
Setiap satu daripada ibu didunia nie mempunyai pengalaman yg berbeza. Jadi, jangan takut untuk masuk labour room sbb apa yg saya alami, takkan sama ape yg anda alamai InsyaAlllah.
Saya lahirkan Faiq pada minggu ke-37. Awal beberapa minggu dari due date. Pagi tu saya siap siap nak pergi weekly check up kat hospital. Daaaan, sepanjang saya mengandung, itulah pertama kali husband tak teman pergi cehck up sbb dia ade meeting yg tak benarkan dia ambil cuti. Redha.
Saya pergi di temani adik. Masa tu bentuk perut memang dah kebawah. Dan keletihan tu memang champion la sbb perut dah berat sgt. Saya checkup di Hosp. Columbia Asia Puchong. Hospital nie dipilih sbb dekat dengan rumah mak dan saya memilih doktor wanita disitu.
Doc : Anak dah turun nie. Saya seluk ye cek jalan?
Itulah pertama kali saya diseluk. Sebelum nie duk baca je orang cerita cerita kene seluk. Dan ya, memang sakit ya amat. Rasa mcm senggugut berdarah! Eh, senggugut memang berdarah. =.=
Doc: Jalan dah buka 3cm. Masuk ward ye?
Tanpa suami disisi, saya takk terima pelawaan doktor tu. " Umah mak saya sebelah nie je doktor. Saya nak balik dulu. Kalau sakit tak tahan, saya dtg balik ye? " -- sebenarnya kat kepala saya waktu tu, saya nak balik makan roti canai dulu & nak rasa contraction betul2. So, doc pun benarkan saya balik rumah.
Doc : Tapi ingat tau, kalau sakit datang hospital balik ! --- pesan doc kat saya.
Terbaiiiikkkk. Sampai umah je darah turun mcm period tu. Tapi saya masih positif. Mungkin kesan doc seluk tu kot yg buat darah turun. Positive weyy, mesti positive ! Then, saya pun pakai lah pad. Husband call, saya siap ckp : "leklek dulu bang. belum nak beranak. Doc ckp dh bukak 3cm tapi tak sakit pun"
Kuasa Allah. Lepas je saya letak fon, terus sakit tu datang. Sakit mcm senggugut tahap sejuta! Tapi saya maintain postive. Nahaaai, taknak masuk ward punye citaaa la nie. Haha. Jalan pun dah mengangkang sbb cramp kat celahan kaki tu. Mak pulak tak abes abes suh masuk ward sbb darah dah turun katanya. Mak pun buatkan air milo, dan hidang roti canai idaman saya tadi. Mak siap bagi air rendaman gengam fatimah, sambil siap pesan " baca selawat banyak ye nak". Masa tu hati dah hiba sket. Aku nie nak beranak dah ke?
Suami tiap 5 menet asik call. Risau. Saya masih cekal menahan sakit yg meledak tu. Serba tak kena. Saya pun decide nak mandi. Masa tu memang darah dah mencurah2. Masa mandi tu, darah keluar non stop dan amat menyeramkan. Saya pun mengalah, call suami. "Abg, darah banyak turun. Abg baliklah, kita pergi hospital ". --- Hiba.
Sampai hospital, saya pun warded. Masa tu sakit pun berkurangan. -- nak keluar hospital balik boleh tak? Haha.
Benar. Bila anda dh warded, nurse akan rajin mesra menyeluk anda utk cek berapa cm bukak. Sabar jela kan. Malangnya saya baru bukak 4 cm je.
Dalam taknak taknak masuk ward tu, sampai kemalam la jalan saya tak bukak. 4cm sampai kemalam. Allah, dugaan apakah ini. Sakit tetap sakit. Darah masih turun. Sepanjang malam kat hospital, husband tak henti henti mengaji & temankan saya berjalan -- kononnya nak cepat bukak jalan kenelah banyak berjalan kan? Abes satu hospital tu saya pusing siap berkenalan dgn mak guard kat situ. Dan sepanjang malam saya tak boleh tidur. Kul 12 malam tu, nurse datang.
Nurse : Sakit lagi puan? Tahan ye, jalan still 4cm. Doc cakap, esok pagi2 kita induce utk cepatkan bukaan jalan. Lepas subuh, puan siap siap mandi, kita masuk labour room. Malam nie tido lena lena ye. InsyaAllah esok semua selamat.--- Hiba lagi.
No comments:
Post a Comment